بررسی رابطه ی بین رضایت شغلی و فرسودگی شغلی در میان پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی شهر شیراز در سال 1391

با توجه به اینکه خصوصی سازی، در بیمارستان ها ر و به افزایش است، انجام پژوهش هایی در مورد مقایسه ی خصوصی با بیمارستان های دولتی به شدت احساس می شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین رضایت شغلی و فرسودگی پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی شهر شیراز انجام شده است.
این پژوهش از نوع رابطه ای- مقایسه ای است. جامعه ی آماری شامل پرستاران بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر شیراز در سال 1391 می باشد. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران،320 نفر تعیین گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت شغلی اسپکتور و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ استفاده گردید. مکان انجام پژوهش در دو بیمارستان خصوصی و دو بیمارستان دولتی منتخب شهر شیراز بود که پس از دریافت مجوز با مراجعه به بیمارستان ها و توزیع پرسشنامه ها در میان پرستاران، به صورت تصادفی ساده، داده های پژوهش جمع آوری شد. در سطح توصیفی از درصد، میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس، مانوای تک گروهی و آزمون تی تست استفاده شد.
بین رضایت شغلی با هرسه بعد فرسودگی شغلی در هردو بخش خصوصی و دولتی رابطه ی منفی و معنی دار وجود دارد (p<0.01). نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها نشان داد که بین نمرات فرسودگی عاطفی و تهی شدن از ویژگی شخصی در دو بخش خصوصی و دولتی تفاوت معنی دار ی وجود دارد (p<0.05)، اما بین میانگین های رضایت شغلی و کاهش بازده عملکرد دو بخش تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
با افزایش رضایت شغلی پرستاران به ویژه در بخش دولتی، می توان از اثرات نامطلوب فرسودگی شغلی جلوگیری کرد.