بررسی نسبت امر والای پست مدرن در اندیشه لیوتار با مفهوم رخداد در آراء هایدگر

اکثر محققان حوزه آثار لیوتار رویکرد وی به امر والا را صرفا در حوزه تحریرات وی در خصوص امر والای مدرن و برپایه تاثیرپذیری آن از والای کانتی جستجو می کنند. این نوشتار درصدد آن است که بر پایه نوشتارهای پراکنده لیوتار در مورد آنچه که در برابر والای مدرن قرار می گیرد و آن را والای پس تمدرن می نامیم، به بررسی ابعاد آن بر اساس مفهوم رخداد بپردازد. به نظر نگارنده آنچه می توان در اندیشه لیوتار والای پست مدرن نامید، نه بر اساس تعریف کانت از امر والا که بر پایه تعریف ادموند برک شکل گرفته و در برخی آثار وی جنبه ای هستی شناختی می یابد. امر والا در تقریر غیرمتافیزیکی/ پس تمدرن آن، رخدادی است که ارتباطات گسترده ای با حوزه های گوناگون فلسفه و همچنین زندگی انسانی دارد. امر والای لیوتار تعریف و توضیح یک اتفاق نیست بلکه خود رخداد است. بیش از آنکه Erfahrung باشد Ereignis است. امر والا موقعیتی است که به دلیل سقوط اندیشه و پیش پا افتادگی آن و شوک هستی شناختی که ایجاد می کند - چیزی که تفسیر هایدگری ممکن است آن را unheimlichkeit امر والا بنامد - اندیشه اصیل را شعله ور می سازد؛ این رخداد زایشی است که به بازسنجی و بازخوانی مفاهیم فلسفی پیشتر تبیین شده اجازه بروز می دهد.