تاثیر سطوح مختلف الکارنیتین بر عملکرد، فراسنجه های خونی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح بالای چربی در شرایط تنش گرمایی

تنش گرمایی از طریق تغییرات فیزیولوژیک در بدن باعث کاهش عملکرد در طیور می گردد.
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف ال کارنیتین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح بالای چربی در شرایط تنش گرمایی صورت گرفت.
دویست قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه نژاد راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (پن) به ازای هر تیمار و10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. جوجه های تیمار های آزمایشی با جیره پایه (گروه شاهد) و جیره پایه همراه با سطوح مختلف mg/kg 100، 200 و 300 ال کارنیتین تغذیه شدند. جیره های آزمایشی در دوره پایانی (25-42 روزگی) و در شرایط تنش حرارتی (oC 1±32 به صورت دوره ای از 9 صبح تا 5 بعد از ظهر) استفاده شد.
نتایج نشان داد که جوجه های تغذیه شده با بالاترین سطح ال-کارنیتین در دوره ی پایانی افزایش وزن بالاتری در مقایسه با جوجه های تیمار شاهد و سطوح پایین تر ال-کارنیتین داشتند (05/ 0>p). در کل دوره هم، مصرف mg/kg 300 ال-کارنیتین باعث بالاترین افزایش وزن گردید (05/ 0>p). بعلاوه ضریب تبدیل خوراک جوجه های تغذیه شده با سطوح متوسط و بالای ال-کارنیتین (mg 200 و 300) در دوره پایانی پایین تر از مقدار مربوط به تیمار شاهد بود (05/ 0>p). همچنین در مقایسات مستقل هم مکمل سازی ال-کارنیتین باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در هر دو دوره پایانی و کل در مقایسه با شاهد شد (05/ 0>p). مصرف بالاترین سطح ال کارنیتین باعث کاهش چربی محوطه ی بطنی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/ 0>p). مصرف بالاترین سطح ال کارنیتین باعث افزایش گلوکز خون گردید (05/ 0>p). بعلاوه، در مقایسات مستقل هم مصرف ال-کارنیتین باعث افزایش گلوکز و کاهش چربی حفره بطنی در مقایسه با شاهد گردید (05/0 >p).
نتیجه گیری نهایی: به طور کلی، نتایج آزمایش اخیر نشان می دهد که مصرف mg/kg 300 ال کارنیتین از طریق افزایش استفاده از اسید های چرب و انرژی جیره موجب بهبود عملکرد جوجه های تحت تنش گرمایی می گردد.