بررسی اثر شدت های مختلف چرایی بر ویژگی های ساختاری لکه های گیاهی در مراتع اینچه برون، استان گلستان

گیاهان به ویژه در اکوسیستم های مرتعی خشک به صورت لکه های گیاهی پراکنده هستند. لکه های گیاهی پویا بوده و متاثر از چند فاکتور از قبیل آشفتگی های محیطی و فراهم بودن منابع یا مواد غذایی است. در مراتع خشک و نیمه خشک، چرای دام، یکی از مهم ترین عوامل ایجاد آشفتگی است. این مطالعه باهدف اثرگذاری چرای دام بر لکه های گیاهی است. بدین منظور پارامترهای لکه های گیاهی (شامل طول، عرض، ارتفاع، سطح و فاصله بین لکه های گیاهی) در تیمارهای مختلف شدت های چرایی (بدون چرا، متوسط و سنگین) مقایسه شده است. برای انجام این تحقیق در شدت های مختلف چرایی، تعداد 3 ترانسکت 50 متری در امتداد یکدیگر و در سه جهت مختلف جغرافیایی در منطقه معرف به صورت تصادفی- سیستماتیک مستقر گردید. پارامترهای موردنظر در طول هر ترانسکت ثبت شدند. برای مقایسه آماری میانگین پارامترهای اندازه گیری شده از آزمون مقایسه ی میانگین دانکن استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از اثرگذاری شدت چرا بر ارتفاع لکه های گیاهی است (05/0P<). کمترین ارتفاع لکه های گیاهی در شدت چرایی سنگین و بیشترین ارتفاع لکه های گیاهی در منطقه قرق است. سطح لکه های گیاهی بین منطقه قرق با منطقه با شدت چرایی سنگین متفاوت است (05/0P<). سایر پارامترهای مربوط به ابعاد لکه های گیاهی در همه ی تیمارها به جزء ترانسکت واقع در جهت جنوبی ازنظر آماری اختلافی نداشتند (05/0P>).