خوانندگان و نوازندگان محلی، حافظان ترانه های ملی (1) (شمال و غرب ایران)

ادبیات منظوم عامه و بومی سرودهای مناطق مختلف ایران و کشورهای فارسی زبان گنجینه یفرهنگی بزرگی است که حافظان آن مردم و به خصوص آوازخوانان و نوازندگان در مناطقمختلف هستند که در هرجا به نامی خوانده و روش های اجرایی خاصی دارند. این مقاله براساس033 گونه بومی سرود، خوانندگان و نوازندگان و آوازخوانان فارسی زبان و شمال و غرب ایرانرا شناسایی و معرفی میکند تا با نحوه ی کار و روش های آنان آشنا شویم. خوانندگان در هرمنطقه نامی دارند مثل گوسان، تصنیفخوان، چاووشخوان، نوحه خوان، درویش، چوپان، چاروادار،اوزان، سایاچی، آغیچی، تکمچی، شهری خوان، بیتخوان، خراط، چرکر، سوزخوان، میرشکال،توشمال، لوتی، مهتر، سرخونی وش، راراوش، کلاموش، روچی، شروه خوان، نوروزخوان، شرخون،گودار، امیریخوان، چنگی، ساربان، حدی خوان، کولی، پهلوان. این مقاله براساس نتایج طرحنوشته شده که به سفارش صندوق «مطالعه در بومی سرودهای ایران» تحقیقاتی نویسنده با نامحمایت از پژوهشگران کشور و در سال 2031 انجام گرفته است.