مقایسه پلی آلومینیوم کلراید، سولفات آلومینیوم و کلراید فریک در حذف کلیفرم کل و TOC

در تصفیه خانه های آب، فرآیند انعقاد جایگاه ویژه ای داشته و همواره تلاش بر این بوده تا در عین صرف هزینه های کم، راندمان بالایی در این بخش از تصفیه آب به دست آید. در فرآیند انعقاد مواد منعقدکننده ای مورد استفاده قرار می گیرند که اغلب از نمک های فلزی (به خصوص آهن و آلومینیوم) بوده و با مکانیسم های خاصی باعث حذف ذرات کلوئیدی از آب می گردند. امروزه در کشور ایران منعقدکننده هایی که بیشترین کاربرد را در تصفیه خانه های آب دارند، سولفات آلومینیوم یا آلوم و در درجه بعد کلراید فریک می باشند. در کشورهایی نظیر کانادا، ایتالیا، آمریکا، چین، فرانسه و انگلستان اخیرا ماده ای به نام پلی آلومینیوم کلراید (PAC) جایگزین آلوم شده است. هدف از این بررسی مقایسه ماده منعقد کننده PAC با آلوم و کلراید فریک در حذف TOC1 و کلیفرم کل که از شاخص های آلودگی شیمیایی و میکروبی آب می باشند در غلظت های بهینه برای حذف کدورت از آب خام تصفیه خانه شهر اصفهان به عنوان منبع اصلی در تامین آب شهری بوده است.
در این بررسی تعداد 20 نمونه از آب خام ورودی به تصفیه خانه در زمان های مختلف برداشته شد. ابتدا مقادیر کلیفرم کل و TOC نمونه های آب خام اندازه گیری شده و بعد از به دست آوردن غلظت بهینه مواد منعقد کننده در حذف کدورت با آزمایش جار، میزان کلیفرم کل و TOC در این غلظت بهینه، مجددا اندازه گرفته شد. آزمایش ها برای هر نمونه آب با سه منعقد کننده آلوم، کلراید فریک و پلی آلومینیوم کلراید انجام گرفت.
نتایج حاصل بیانگر میزان pH بهینه، غلظت بهینه مواد منعقد کننده در حذف کدورت و مقادیر TOC و کلیفرم کل به دست آمده بعد از تاثیر مواد منعقد کننده بودند. طبق این نتایج، میانگین درصد حذف کدورت، کلیفرم کل و TOC به ترتیب برای آلوم شامل 1/92، 43/94 و 3/40 درصد بودند. این مقادیر برای منعقد کننده کلراید فریک شامل 74/95، 8/97 و 64/55 درصد و برای پلی آلومینیوم کلراید عبارت بودند از 3/95، 3/97 و 02/42 درصد.
نتایج به دست آمده نشان داد که کلراید فریک و پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت، کلیفرم های کل و TOC کارایی بهتری نسبت به آلوم دارند و کلراید فریک در حذف TOC بهتر از PAC عمل می نماید. با در نظر گرفتن مشکلات مربوط به مصرف کلراید فریک، استفاده از PAC به عنوان منعقد کننده در حذف کدورت، کلیفرم های کل و TOC گزینه بهتری نسبت به آلوم و کلراید فریک در فرآیند انعقاد می باشد.