بررسی موانع آموزش و بهسازی اعضای هیات علمی در دانشگاه های دولتی شهر تهران (مطالعه کیفی)

در این پژوهش موانع آموزش و بهسازی اعضای هیات علمی مورد کاوش قرار گرفت. برای این منظور با 19 نفر از سیاست گذاران در عرصه آموزش عالی، مدیران دانشگاهی، خبرگان حوزه آموزش و بهسازی اعضای هیات علمی در زمینه پژوهش مصاحبه شد و داده ها از مصاحبه ها استخراج شد. به منظور تحلیل داده های حاصل از مصاحبه از روش کیفی گرانهیم و لوندمن استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها طی سه مرحله، کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در قالب دو مقوله کلی شامل: موانع برون دانشگاهی شامل (فقدان استقلال دانشگاهی، حاکمیت نگاه سیاسی، نبود سیاست ها و خط مشی های کلان در حوزه آموزش و بهسازی اعضای هیات علمی و وجود نگاه کمی به توسعه دانشگاه ها و اعضای هیات علمی) و موانع درون دانشگاهی (شامل موانع کالبدی و مالی، موانع سازمانی، موانع اجرایی و موانع مربوط به اعضای هیات علمی) ارائه شده-اند. در نهایت پیامدهایی که عدم آموزش و بهسازی اعضای هیات علمی می تواند به دنبال داشته باشد در قالب پیامدهای فردی و سازمانی ارائه شده است.