تخلیص لیزین با استفاده از رزین های تبادل یونی

تحقیق حاضر به تخلیص اسید آمینه ضروری لیزین اختصاص دارد. دلیل اهمیت تخلیص این اسید آمینه، نزدیکتر شدن رژیم غذایی حیوانات به نیازمندی های آنها، صرفه جویی در مصرف مواد خام و... است. در میان روش های اصلی تخلیص لیزین، استفاده از رزین تبادل یونی به دلیل برخورداری از مزایایی چون بازدهی بالا، عدم وجود محدودیتهای حرارتی و انعطاف پذیری بالای آن ازمعمولترین روش ها محسوب می شود. بازیافت لیزین از براث تخمیر طی سه حالت مختلف یعنی روش معمول، روش عبور مکرر از ستون و روش غرقاب سازی انجام شد. ناخالصی ها به وسیله شستشو با آب دوبار تقطیر از ستون حذف، بازیافت لیزین از ستون و کریستالیزاسیون آن به ترتیب با محلول هیدروکسید آمونیوم و الکل انجام شد. نتایج نشان داد که در روش عبور مکرر 21/86 درصد از ظرفیت ستون مورد استفاده قرار می گیرد و در مقایسه با روش معمول، افزایشی قریب به دو برابر در کارآیی آن مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل نشان داد که حجم الکل مورد استافده برای کریستالیزاسیون بر درصد خلوص لیزین اثر مستقیم دارد و افزایش یا کاهش حجم الکل مصرفی نسبت به حجم بهینه می تواند سبب کاهش راندمان کریستالیزاسیون شود.