مقایسه ی تجربی عمل کرد رویکرد یک پارچه ی خطی سازی در براورد واریانس پس از جانهی با چند روش دیگر

جانهی یکی از رایج ترین روش های تعدیل اثر بی پاسخی قلم اطلاعاتی است. با استفاده از جانهی، مجموعه داده ها کامل شده و امکان استفاده از براوردگرهای خام فراهم می شود. در بیش تر روش های رایج جانهی، براوردگرهایی مانند میانگین و مجموع کل نااریبی خود را حفظ می کنند ولی معمولا واریانس این براوردگرها (واریانس جانهی) با استفاده از براوردگرهای خام، کم براورد می شود. منبع های پراکندگی نهفته در براوردگرهای خام واریانس، ساختار نمونه گیری و مقدارهای متغیر پاسخ هستند. در حالی که پس از جانهی، منبع های تغییر دیگری مانند ساختار گم شدگی و فرایند جانهی نیز ایجاد می شوند. ولی براوردگرهای خام، این منبع های تغییر را در نظر نمی گیرند. در این مقاله رویکرد یک پارچه ی خطی سازی در براورد واریانس جانهی به عنوان یک روش کارا در براورد واریانس جانهی بررسی می شود. در این روش ابتدا براوردگر جانهی با استفاده از روش خطی سازی تیلور نسبت به براوردگرهای پارامترهای مزاحم خطی می شود. براوردگر خطی سازی شده یک معادل مجانبی برای براوردگر جانهی است. واریانس این دو براوردگر نیز به طور مجانبی برابر هستند. رویکرد یک پارچه، همه ی روش های جانهی قطعی و تصادفی را به جز جانهی نزدیک ترین همسایه پوشش می دهد. با یک مطالعه ی کاربردی، هنگامی که روش جانهی رگرسیونی است، براوردگرهای واریانس جانهی در جانهی چندگانه، روش مدل یار، خودگردانی و رویکرد یک پارچه بر اساس معیارهایی مانند کارایی نسبی و احتمال پوشش با یکدیگر مقایسه می شوند. یافته های مطالعه نشان می دهد که رویکرد یک پارچه و روش مدل یار کارایی مشابهی دارند و با افزایش اندازه ی نمونه ای یا نرخ های بی پاسخی، نتیجه های پایداری ارایه می دهند.