تاثیر شدت چرا بر ویژگی های پوشش گیاهی اطراف منابع آب، مطالعه موردی: مراتع ییلاقی شهرستان پیرانشهر

هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات ویژگی های پوشش گیاهی در اثر شدت چرا در اطراف منابع آب است. برای این کار سه آبشخوار در مراتع حوزه آبخیز سیلوه واقع در شهرستان پیرانشهر انتخاب و در اطراف هر آبشخوار دو منطقه به فواصل صفر تا 150 و 150 الی 300 متری جدا شد. در چهار جهت جغرافیایی و در هر فاصله یک ترانسکت 150 متری مستقر (در مجموع 12 ترانسکت) و در امتداد هر ترانسکت به فاصله هر 15 متر یک پلات (در مجموع 240 پلات) یک متر مربعی قرار داده شد. نمونه برداری به روش تصادفی-سیستماتیک انجام و در هر پلات فهرست گونه های موجود، درصد پوشش هر گونه، درصد ترکیب گیاهان طبقه I، II، III و تراکم یادداشت شد. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و محاسبه شاخص های تنوع، غنا و یکنواختی با نرم افزار Past انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح یک درصد در میزان ترکیب گیاهان I، II، III، یک ساله، چندساله و کل درصد پوشش در بین دو فاصله مورد بررسی وجود دارد. بیشترین درصد ترکیب و تراکم گونه های B. tomentellus (به ترتیب 1.48 و4.35) و F. ovina (به ترتیب 1.12 و 3.44) در فاصله دوم مشاهده شد. بیشینه میزان شاخص شانون وینر و مارگالف در فاصله دوم آبشخوار سوم و میزان آن به ترتیب 2.18 و 4.10 می باشد. شاخص یکنواختی پایلو نیز عدم یکنواختی در دو فاصله و سه آبشخوار را نشان داد.