ساخت، مشخصه یابی و ارزیابی خواص بیولوژیکی سیمان های کلسیم فسفاتی اصلاح شده با استرانسیوم به منظور ترمیم ضایعات استخوانی

هدف از این تحقیق بررسی عملکرد یک سیمان کلسیم فسفاتی با جایگزینی 3 درصد وزنی استرانسیم در شرایط آزمایشگاهی و برای افزایش تشکیل بافت استخوانی بود.
ترکیب فازی، آنالیز حرارتی، ریز ساختار و زمان گیرش سیمان کلسیم فسفاتی آماده شده مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت ارزیابی های برون تنی از روش بررسی سمیت سلولی MTT و فعالیت آلکالین فسفاتاز استفاده شد و در نهایت مطالعات رادیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی بر روی نمونه های سیمانی ساخته شده انجام پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های T-test و One-way ANOVAاستفاده شد.
آنالیز پراش اشعه ایکس نشان داد که با افزایش نسبت پودر/ مایع، بلورینگی سیمان های ساخته شده افزایش یافته است و جایگزینی استرانسیم به جای کلسیم در سیمان های کلسیم فسفاتی می تواند سبب تغییر ساختار بلوری گردد. اما در سیمان های کلسیم فسفاتی بدون حضور استرانسیم هیدروکسی آپاتیت تغییر قابل ملاحظه ای در میزان بلورینگی مشاهده نشد. مشاهدات میکروسکوپ الکترونی نیز نشان داد که با افزایش نسبت پودر به مایع تشکیل بلورهای هیدروکسی آپاتیتی که درنتیجه بر هم کنش فاز جامد و مایع تشکیل می شوند، کاهش پیدا کرده است. همچنین جایگزینی استرانسیم در بین مکان های اتم کلسیم سبب افزایش بلورینگی هیدروکسی آپاتیت شد. همچنین مطالعات برون تنی بر روی سیمان های ساخته شده حاکی از افزایش زیست سازگاری و فعالیت آلکالین فسفاتاز نمونه ها با افزودن 3 درصد وزنی استرانسیم هیدروکسی آپاتیت به سیمان ها بوده که احتمالا به سبب حضور یون های استرانسیم در ساختار می باشد. درنهایت مطالعات هیستولوژیکی نیز نشان داد که پس از گذشت 4 هفته از کاشت سیمان های حاوی 3 درصد وزنی استرانسیم هیدروکسی آپاتیت، ریمودل شدن بافت در مقایسه با سایر نمونه ها بهتر صورت گرفت.
نتایج این تحقیق نشان داد که سیمان های کلسیم فسفاتی می تواند به عنوان یک حامل مناسب به همراه ترکیبات استرانسیم در بازسازی بافت استخوانی عمل کند.