عوامل خطر مرتبط با دلیریوم متعاقب عمل جراحی قلب

دلیریوم سندرومی است که با اختلال هوشیاری و تغییر در شناخت مشخص می شود که درصد بالایی از بیماران پس از عمل جراحی از آن رنج میبرند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر مرتبط با دلیریوم متعاقب عمل جراحی قلب باز انجام گرفت.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی بود که در سال 1388 در بیمارستانهای شهید رجایی و محب انجام شد. تعداد شرکتکنندگان در این مطالعه 370 نفر بودند. در این پژوهش کلیه بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه متعاقب عمل جراحی قلب باز مورد مطالعه قرار گرفتند. عوامل خطر مورد بررسی شامل اطلاعات دموگرافیک (سن- جنس -میزان تحصیلات-سطح درآمد)، دیابت، بیماری روانی، فیبریلاسیون دهلیزی، میزان هماتوکریت، مصرف سیگار و مواد مخدر، پرفشاری خون، سابقه سکتهی مغزی و عمل جراحی مجدد، کسر تخلی های بطن چپ، استفاده یا عدم استفاده از پمپ قلبی-ریوی در حین عمل جراحی و سابقهی مصرف داروهای خوابآور بود. روش جمعآوری داده ها به صورت در دسترس و غیر تصادفی بود. پژوهشگر بیماران را پس از انجام عمل جراحی و جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی و خروج لوله تراشه، با استفاده از مقیاس غربالگری مشاهدهای دلیریوم (DOSS) تا ترخیص آنان از بخش مراقبت ویژه و انتقال به بخش جراحی ارزیابی کرد. برای آنالیز یافته ها از نرم افزار SPSS نسخه 5/ 11 و آزمونهای آماری کای دو و تست دقیق فیشر استفاده شد.
در این مطالعه میزان بروز دلیریوم 23 درصد به دست آمد. از بین متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه سطح درآمد، بیماری روانی، فیبریلاسیون دهلیزی و میزان هماتوکریت با دلیریوم از نظر آماری معنی دار شدند.
با توجه به بروز دلیریوم بعد از جراحی، شناسایی و غربالگری دلیریوم بعد از عمل جراحی قلب باز از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. همچنین با نگاه به مشخصات فردی و عوامل مرتبط با بروز دلیریوم شناسایی شده در این مطالعه، لازم است تا با توجه به وضعیت اقتصادی بیماران و بیماری های زمینه ای آنان و با اصلاح عوامل خونی بروز دلیریوم بعد از عمل جراحی را کاهش داد.