تحلیلی بر اثرات سرمایه اجتماعی بر روی توسعه پایدار روستایی دهستان رومشگان غربی- شهرستان کوهدشت

سرمایه ی اجتماعی از مفاهیم نوینی است که در چند دهه ی اخیر در اکثر رشته های علوم انسانی و جامعه شناسی رواج یافته و به عنوان یکی از عامل تقویت کننده روابط جمعی، شبکه ها و انسجام بخش «میان انسان ها»، «انسان ها و سازمان ها» و «سازمان ها با یکدیگر» در توسعه روستایی محسوب می شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مولفه های سرمایه اجتماعی بر توسعه پایدار روستایی و بررسی مهم ترین ابعاد تاثیر گذار در توسعه پایدار روستایی در دهستان رومشگان غربی- شهرستان کوهدشت می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش توصیفی-تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق خانوارهای روستایی دهستان رومشگان غربی می باشد. این دهستان طبق سرشماری سال 1390 دارای 2331 خانوار می باشد که تعداد 134 خانوار به عنوان نمونه جهت انجام تحقیق از طریق فرمول اصلاح شده کوکران انتخاب شده است. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون tتک نمونه ای، همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد، بر اساس آزمون t نمونه ای در بین مولفه های سرمایه اجتماعی، بعد اعتماد با میانگین 18 /3 دارای بالاترین میانگین بوده است. همچنین آزمون t تک نمونه ای نشان می دهد برای شاخص های توسعه روستایی عدد مطلوبیت برای همه ابعاد کم تر از (3) و به صورت منفی ارزیابی شده است. همچنین آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد اعتماد، مشارکت و توسعه پایدار روستایی در سطح 05/ 0 درصد آلفا رابطه مثبتی وجود دارد و همین طور بین بعد نهادهای محلی و توسعه پایدار روستایی در سطح 05/ 0 درصد آلفا رابطه منفی وجود دارد. ولی بین بعد انسجام و توسعه پایدار روستایی هیچ رابطه ای وجود ندارد.