نقش میانجی عواطف شغلی در رابطه عدالت سازمانی با پیامدهای سازمانی

هدف از پژوهش حاضر تعیین الگوی هیجان مدار رفتار کارارادی (اسپکتوفاکس، 2002) بود و فرض شد که عدالت سازمانی به عنوان یک متغیر مهم محیطی از طریق عواطف مثبت و منفی مرتبط با شغل بر رفتارهای ضد تولید و خشنودی شغلی کارکنان تاثیر می گذارند. شرکت کنندگان شامل 546 نفر از کارکنان یک شرکت بودند که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس عدالت سازمانی، مقیاس بهزیستی عاطفی مرتبط با شغل، مقیاس شغل به طور کلی و مقیاس کجروی در محیط کار ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 18 و AMOS ویراست 18 انجام گرفت. روابط واسطه ای در الگوی پیشنهادی با استفاده از روش بوت استراپ آزموده شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند، عدالت سازمانی هم به طور مستقیم و هم به طور غیر مستقیم از طریق عاطفه منفی بر خشنودی شغلی و رفتارهای نابارور اثر می گذارد. علاوه بر این، عدالت سازمانی هم به طور مستقیم و هم غیر مستقیم از طریق عاطفه مثبت بر خشنودی شغلی اثر گذاشت. اثر غیر مستقیم عدالت سازمانی بر رفتار نابارور از طریق عاطفه مثبت تایید نشد.