بررسی میزان آگاهی و نگرش دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه های علوم پزشکی کشور راجع به حاکمیت بالینی

برای اینکه حاکمیت بالینی به صورت موفقیت آمیزی اجرا شود، لازم است که به شکل مثبت درک شده و همچنین نگرش مثبتی به آن وجود داشته باشد. با توجه به سیاست فعلی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص حاکمیت بالینی لازم است دانش و نگرش دانشجویان مقاطع گوناگون علوم پزشکی، در این باره سنجیده شود تا نیازهای آموزشی مورد نیاز آنها شناسایی گردد و در برنامه ریزی های آموزشی، طراحی و تعدیل سرفصل های دروس مورد نیاز اقدامات لازم اتخاذ گردد. این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی و نگرش دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه های علوم پزشکی کشور راجع به حاکمیت بالینی در سال 1391 انجام پذیرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد که بر روی تعداد 159 نفر از دانشجویان رشته های مختلف علوم پزشکی به شکل نمونه گیری تصادفی انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن با استفاده از روش روایی محتوا، و روایی سازه تایید شد. به منظور تعیین پایایی از روش همسانی درونی و محاسبه آلفای کرونباخ برای هر دو حیطه دانش (0.78) و نگرش (0.68) استفاده شد. داده های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 11.5 شده و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی مورد تجزیه و تحلیل واقع شد.
64.8% شرکت کنندگان در مطالعه زن و مابقی مرد بودند. 71% شرکت کنندگان در مطالعه از رشته مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی و مابقی از سایر رشته های علوم پزشکی بودند. میانگین و انحراف معیار نمرات دانش و نگرش به ترتیب 5.8±64.2 و 3.02±13.06 تعیین گردید. در مقایسه نمره دانش و نگرش دانشجویان و فارغ التحصیلان با مقطع تحصیلی آنها، نشان داده شد که هیچ ارتباط آماری معناداری بین نمره دانش و مقطع تحصیلی آنها وجود ندارد (p>0.05). ولی بین مقطع تحصیلی و نگرش ارتباط آماری معنادار بود (p= 0.001). با بالاتر رفتن مقطع تحصیلی نمره نگرش دانشجویان نسبت به حاکمیت بالینی کاهش پیدا می کرد.
دانش دانشجویان و فارغ التحصیلان در خصوص حاکمیت بالینی متوسط به بالا و میزان نگرش آنها بسیار ضعیف برآورد گردید که این نشان دهنده دیدگاه منفی دانشجویان با وجود آگاهی کافی از اصول و اجزای حاکمیت بالینی در خصوص موفقیت اجرای این رویکرد در سیستم سلامت کشور می باشد. بنابراین لازم است در خصوص بومی سازی حاکمیت بالینی اقدامات مناسب در سطح وزارت خانه و دانشگاه ها صورت پذیرد تا فرهنگ حاکمیت بالینی در جامعه قابل پذیرش تر گردد.