اثرات ورزش اجباری بر درد نوروپاتیک ناشی از ضایعه فشاری مزمن عصب سیاتیک در رت نر

ضایعه اعصاب محیطی و مرکزی علاوه بر ناتوانی حرکتی موجب درد مزمن نوروپاتیک در بسیاری از افراد مصدوم می گردد. ورزش به عنوان یک روش رفتاری و غیر دارویی دارای اثرات مفیدی بر سلامت عمومی در شرایط عادی و بیماری است از این رو هدف این مطالعه، ارزیابی اثر ورزش بر درد نوروپاتیک ناشی از ضایعه مزمن فشاری (Chronic constriction injury، CCI) عصب سیاتیک بود.
در این مطالعه از موش های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 20±200 گرم استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به پنج گروه (گروه های سالم، نوروپاتی، شم، ورزش پیش از نوروپاتی و ورزش پس از نوروپاتی) تقسیم شدند. پس از بی هوش کردن حیوانات، برای ایجاد نوروپاتی، جراحی CCI روی عصب سیاتیک انجام شد و سپس حیوانات در قفس های مجزا نگه داری شده و تا به هوش آمدن جهت جلوگیری از کاهش درجه حرارت بدن با حوله ای پوشانده شدند. آلودینیای مکانیکی و هایپرآلژزی حرارتی به ترتیب با استفاده از von Frey Filament و Plantar Test تعیین شد.
آستانه پاسخ به تحریک مکانیکی و حرارتی در گروه نوروپاتی (CCI) به طور معنی داری (05 /0>P) نسبت به گروه های شم و سالم پایین تر بود. ورزش متعاقب CCI موجب کاهش معنی دار (01 /0P<) آلودینیای مکانیکی نسبت به گروه CCI گردید. هم چنین آستانه عقب کشیدن پا در پاسخ به تحریک درد حرارتی در گروه ورزش پس از CCI افزایش معنی دار (05 /0P<) نسبت به گروه CCI نشان داد.
فعالیت فیزیکی متعاقب درد نوروپاتی موجب کاهش درد ناشی از محرک مکانیکی و حرارتی می گردد