مقایسه تاثیر سه دهانشویه ی کلرهگزدین، بی کربنات سدیم و نرمال سالین بر میزان کلونیزاسیون باکتریایی کاف لوله تراشه و بروز پنومونی بیمارستانی به دنبال جراحی قلب باز در بیمارستان امام علی (ع) کرمانشاه

پنومونی بیمارستانی شایع ترین عفونت در بخش های ویژه می باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی دهانشویه های کلرهگزدین، بی کربنات سدیم و نرمال سالین بر میزان کلونیزاسیون باکتریایی کاف لوله تراشه و بروز پنومونی در بیماران تحت جراحی قلب باز انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی 165 بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه، به روش تخصیص تصادفی در سه گروه کلرهگزدین، بی کربنات سدیم و نرمال سالین قرار گرفتند. در هر گروه دو بار در روز، دهانشویه ی انجام شد.جهت بررسی کلونیزاسیون باکتریایی، کاف لوله تراشه جدا شد و تعداد کلونی ها شمارش گردید. تا زمان ترخیص، بیماران از نظر پنومونی بررسی شدند. داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 20 شده و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین (انحراف معیار) میزان کلونیزاسیون باکتریایی در گروه های کلرهگزدین، بی کربنات سدیم و نرمال سالین به ترتیب (103 × 97) 103 × 305، (103 × 110) 103 × 330 و (103 × 104) 103 × 358 عدد بود. میزان بروز پنومونی در گروه کلرهگزدین، بی کربنات سدیم و نرمال سالین به ترتیب 6/3 %، 5/5 % و 1/9 % بود. از نظر میزان کلونیزاسیون و پنومونی، بین سه گروه تفاوت آماری معنی داری دیده نشد.
هر سه دهانشویه، به میزان یکسان سبب کاهش تجمع باکتریایی در اطراف کاف لوله تراشه و بروز پنومونی شدند. لذا انجام دهانشویه با یکی از محلول های مزبور در بیماران جراحی قلب توصیه می شود