آزمون تجربی مومنتوم بازده در شرکت های درمانده مالی: شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

قیمت گذاری ریسک درماندگی مالی، مطالعات بسیاری را از زمان مطرح شدن فرضیه عامل درماندگی مالی چان و چن) 1991 (و فاما و فرنچ) 1991 (در پی داشته است. درصورتی که ریسک درماندگی مالی بالا باشد و در مدل قیمت گذاری دارائی ها نادیده گرفته شود، شاهد اعمال صرف ریسک مثبت یا منفی در سهام های درمانده خواهیم بود. صرف ریسک مثبت زمانی اتفاق می افتد که پدیده فراواکنشی نسبت به ریسک ورشکستگی را شاهد باشیم و صرف ریسک منفی نیز زمانی حادث می شود که پدیده فروواکنشی نسبت به ریسک ورشکستگی را داشته باشیم. درصورتی که بازار در مواجهه با ریسک ورشکستگی فروواکنشی از خود نشان دهد، شرکت های درمانده بازده پائین تری کسب خواهند کرد، بازده پائین برای دوره های آتی ادامه یافته و شاهد ظهور مومنتوم خواهیم بود. تحقیق حاضر به بررسی واکنش سرمایه گذاران در مواجهه با ریسک درماندگی مالی و ایجاد مومنتوم بازده در شرکت های درمانده و غیردرمانده می پردازد و تاثیر عوامل اندازه و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار را به عنوان عوامل موثر بر ریسک، کنترل می کند. نتایج تحقیق حاکی از فروواکنشی سرمایه گذاران نسبت به ریسک در شرکت های درمانده مالی و ظهور مومنتوم بازده در آنهاست.