ارزیابی اثرات گلیکوپروتئین B سیتومگالوویروس بر بلوغ و عملکرد سلول های دندریتیک مشتق شده از منوسیت

برهمکنش گلیکوپروتئین Bسیتومگالوویروس با پذیرنده های شبه تول بر سلول های دندریتیک منجر به پیام دهی اولیه و پاسخ ایمنی ذاتی می شود. هدف از این تحقیق، مطالعه اثرات گلیکوپروتئین B سیتومگالوویروس بر بلوغ و عملکرد سلول های دندریتیک گروه تیمار با این گلیکوپروتئین ویروسی در مقایسه با گروه کنترل بود.
نمونه خون محیطی از 5 فرد داوطلب سالم جمع آوری شد. پس از تولید سلول های دندریتیک مشتق شده از منوسیت ها در روز پنجم کشت، نیمی از سلول های دندریتیک نابالغ با گلیکوپروتئین B سیتومگالوویروس تیمار شدند و مابقی سلول ها بدون تیمار به سلول های دندریتیک بالغ القاء و به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند و بلوغ و عملکرد سلول های دندریتیک در این دو گروه با هم مقایسه گردید.
در گروه تیمار با گلیکوپروتئین B میزان بیان ژن پذیرنده شبه تول 4 در سلول های دندریتیک به طور معنی داری افزایش یافت (p < 0.05). در حالی که اختلاف معنی داری در درصد بیان شاخص های CD83، CD86، CD1a و HLA-DR و غلظت سایتوکاین IL-23 مترشحه از سلول های دندریتیک در دو گروه تیمار و کنترل مشاهده نگردید.
افزایش بیان ژن پذیرنده شبه تول 4 در سلول های دندریتیک تیمار با گلیکوپروتئین B نشان داد که تنها تماس سلولی جهت روشن ساختن پاسخ سلولی ضد ویروسی و فعالیت پذیرنده شبه تول ضروری است. بنابراین مطالعات بیشتر در مورد شاخص های سلولی موثر فوق در ساخت راه کارهای درمانی علیه سیتومگالوویروس می تواند نقش مهمی داشته باشد.