تحلیل عدم قطعیت تاثیر سیستم های آبیاری تحت فشار بر جریان خروجی از حوضه دریاچه ارومیه، مطالعه موردی: حوضه زرینه رود

یکی از راهکارهای مطرح برای حل بحران دریاچه ارومیه اعمال سیستم های آبیاری تحت فشار در حوضه می باشد که به منظور بررسی تاثیرات آن، می توان از شبیه سازی های هیدرولوژیکی استفاده کرد. اما وجود مدیریت های مختلف کشاورزی، پارامترهای متنوع هیدرولوژیکی و عدم قطعیت موجود در آنها باعث وجود شرایطی پیچیده در شبیه سازی شده که این امر عدم قطعیت خروجی های مدل را افزایش می دهد. هدف این تحقیق تعیین سناریوهای محتمل نیاز ناخالص آبیاری در منطقه، اعمال آنها در مدلSWAT و تخمین بازه تغییرات مولفه های هیدرولوژیکی تاثیرپذیر از آبیاری با استفاده از روش BMA می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد، با ثابت ماندن روش های آبیاری موجود در حوضه میانگین حد بالائی و پایینی باند عدم قطعیت جریان خروجی از حوضه برابر با 1316 و 1391 میلیون مترمکعب خواهد بود. همچنین مقدار راندمان در مقیاس مزرعه ای دارای بازه تغییرات 40-47 و راندمان در مقیاس حوضه ای دارای بازه تغییرات 78-81 می باشد. در صورت اعمال سیستم های آبیاری تحت فشار مقدار حجم خروجی از حوضه از 1322 تا 1364 میلیون متر مکعب متغیر خواهد بود.