ارتباط راهبردهای مقابله ای و مذهب گرایی با رضایتمندی زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان اهواز

این مطالعه با هدف بررسی ارتباط راهبردهای مقابله ای و مذهب گرایی با رضایتمندی زندگی در سالمندان ساکن در سرای سالمندی اهواز انجام شد. مطالعه حاضر یک مطالعه اپیدمیولوژیک تحلیلی است که در سال 1392 برروی 100 نفر سالمند (64 مرد و 36 زن) ساکن در خانه های سالمندی در شهرستان اهواز انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه راهبردهای مقابله با موقعیت های تنش زا، جهت گیری مذهبی آلپورت و راس و مقیاس رضایت از زندگی استفاده شد که دارای روایی و پایایی مناسبی هستند. معیارهای ورود به این مطالعه عبارت بود از: درک زبان فارسی، نداشتن دمانس، تمایل به شرکت در پژوهش و دارا بودن حداقل 60 سال سن یا بالاتر. معیارهای خروج از این مطالعه داشتن اختلالات جسمانی یا روانپزشکی که منجر به افسردگی شدید یا اضطراب در سالمند شود، دمانس و عدم درک زبان فارسی بود. برای آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، آزمون های آماری ANOVA، رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون بکار برده شد.
بررسی های این مطالعه نشان داد که بین مذهب گرایی و راهبردهای مقابله ای با رضایتمندی زندگی سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد(P≤0.05).
راهبردهای مقابله ای و مذهب گرایی در رضایتمندی زندگی سالمندان بطور معنی داری موثر می باشند. یافته های این پژوهش می تواند به مسئولین خانه سالمندان کمک کند تا با ارائه آموزه های مذهبی و از طریق راهنمایی سالمندان در انتخاب راهکارهای موثرتر جهت تطابق با عوامل استرس زا و مشکلات همراه با کهولت سن، به سالمندی موفق این افراد کمک کنند.