ارزیابی اختلالات اسکلتی-عضلانی با استفاده از روش های «حد آستانه مجاز سطح فعالیت دست ها» و «نقشه بدن» و اجرای برنامه مداخله ارگونومی دریک شرکت چای سازی

هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی ریسک فاکتورهای مربوط به فعالیت دست ها و اثر تلفیقی ریسک فاکتورها در ایجاد عوارض اسکلتی عضلانی اندام های فوقانی می باشد.
در این مطالعه مداخله ای 24 مرد و 6 زن مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی فراوانی اختلالات اسکلتی -عضلانی از روش نقشه بدن و برای تعیین سطوح ریسک از روش حد آستانه مجاز سطح فعالیت دست ها استفاده شد. تمامی آزمون ها در سطح معنی داری کمتر از05/0 آنالیز شدند.
نتایج نشان می دهد که قبل از مداخله برای دست راست 7 نفر در سطح ریسک کمتر از 56/0(ناحیه ایمن) و 10 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. (ناحیه احتیاط) و 13 نفر هم در سطح ریسک بالاتر از 78/. (ناحیه خطر) قرار داشتند؛ اما بعد از مداخله 27 نفر در سطح ریسک کمتر از 56/. و 2 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. و ا نفر در سطح ریسک بالاتر از 78/. قرار گرفتند؛ و نتایج قبل از مداخله برای سمت چپ نشان می دهد که 5 نفر از کارکنان در سطح ریسک کمتر از 56 /. و 12 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. و 13 نفر در سطح ریسک بالاتر از 78/. قرار داشتند اما بعد از مداخله 28 نفر در سطح ریسک کمتر از 56/. و 1 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. و 1 نفر در سطح ریسک بالاتر از 78/. قرار گرفتند.
با ارزیابی ریسک فاکتورهای ایجادکننده اختلالات اسکلتی عضلانی می توان از طریق مداخلات فنی، مدیریتی و آموزشی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی را کاهش داد.