بهینه سازی جاذب انرژی لانه زنبوری با استفاده از الگوریتم ژنتیک بر اساس سطوح پاسخ و طراحی آزمایش ها؛ بخش نخست: مشخصات ضربه پذیری

در این مقاله، جاذب انرژی از نوع لانه زنبوری طراحی و با پیاده سازی الگوریتم ژنتیک بهینه سازی شده است. هدف، جذب تمام یا بخش عمده انرژی جنبشی در برخورد است. هم زمان کاهش سطح شوک وارده نیز به عنوان یک هدف طراحی اعمال شده است. در بخش نخست، مشخصه های ضربه پذیری و رفتار ساختار لانه زنبوری دربرابر ضربه استخراج و بررسی پارامتری انجام شده است. در بخش دوم از نتایج جهت بهینه سازی جاذب ضربه استفاده شده است. در این بخش بارگذاری دینامیکی ساختار لانه زنبوری در نرم افزار المان محدود داینا شبیه سازی شده است. جهت بررسی اثر و اهمیت فاکتورهای موثر در عملکرد جذب انرژی، مطالعه پارامتری انجام شده است. جهت کاهش حجم محاسباتی، ساختار لانه زنبوری به صورت هندسه تکرارشونده Y مدل شده است. به روش طراحی آزمایش ها اثر مشخصات ماده مانند مدول یانگ، تنش تسلیم، مدول مماسی و مشخصات هندسه ماده مانند اندازه سلول، ضخامت فویل و همچنین اثر سرعت برخورد بررسی شده است. تعداد 25 هندسه با ارتفاع یکسان و اندازه سلول و ضخامت مختلف شبیه سازی و تغییرات تنش میانگین و بیشینه و انرژی های ویژه با ضخامت و اندازه سلول مطالعه شده است. نتایج نشان داد که خصوصیات ضربه پذیری ساختار شامل تنش میانگین و بیشینه، به ضخامت و اندازه سلول وابستگی زیاد دارد در حالی که این مقادیر به مدول یانگ ماده و ضریب اصطکاک و ارتفاع سلول وابستگی کمتری دارد. تغییر در هندسه سلول لانه زنبوری تنش میانگین فروریزش را بیش از تنش بیشینه متاثر می کند. در این میان اثر تغییر ضخامت نسبت به تغییر ابعاد سلول اهمیت بیشتری دارد.