ارزیابی اثر کود دامی و همزیستی میکوریزایی بر عملکرد کمی و روغن ارقام گلرنگ بهاره (Carthamus tinctorius L.)

به منظور بررسی عملکرد کمی و میزان روغن ارقام گلرنگ بهاره (Carthamus tinctorius L.) در واکنش به مصرف کود دامی و تلقیح میکوریزایی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 1389 به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 16 تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایش بر اساس ترکیبی از چهار رقم گلرنگ بهاره (داراب، اصفهان، اراک و IL-111)، دو سطح کود دامی (عدم اعمال و اعمال 25 تن کود دامی در هکتار) و دو سطح میکوریزا (عدم تلقیح و تلقیح با قارچ Glomus mosseae) تعیین شدند. بر اساس نتایج به دست آمده اعمال کود دامی نقش معنی داری در افزایش عملکرد دانه ارقام گلرنگ داشت. به طوری که در نتیجه اعمال کود دامی عملکرد دانه در این ارقام تا بیش از دو برابر افزایش یافت. همچنین نتایج آزمایش حاکی از نقش موثر تلقیح میکوریزایی در افزایش معنی دار عملکرد گلبرگ و عملکرد دانه ارقام گلرنگ بود. در بین ارقام ذکر شده، رقم داراب دارای بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح (7/1327 کیلوگرم در هکتار) بود. به طور کلی، در شرایط اجرای این آزمایش، ارقام داراب و IL-111 در مقایسه با ارقام اصفهان و اراک به طور معنی داری از عملکرد دانه و نیز روغن بالاتری در واحد سطح برخوردار بودند.