بررسی عوامل موثر بر ناامنی غذایی در شهر تهران در سال 1390 با استفاده از مدل های آماری چند سطحی

با توجه به این که ناامنی غذایی می تواند زمینه مشکلات تکاملی، سلامتی و تغذیه ای باشد، تعیین عوامل موثر بر آن در هر جامعه ای ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ناامنی غذایی و عوامل اجتماعی- اقتصادی در شهر تهران طراحی و اجرا گردید.
مطالعه حاضر از نوع تحلیلی مقطعی بوده که در سال 1390 روی 33793 خانوار در مناطق 22گانه شهر تهران اجرا گردید. اطلاعات از طریق پرسشنامه 6آیتمی USDA از خانوارها جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل از مدل دوسطحی (خانوار، منطقه) و از نرم افزار MLWin2.28 استفاده شد.
در بررسی حاضر، همه متغیرها از قبیل بعد خانوار، وضعیت فعالیت شغلی سرپرست، وضعیت تاهل سرپرست، تحصیلات سرپرست، عنصر دارایی، تعداد افراد سیگاری، وجود فرد معتاد، وجود فرد دیابتی، وجود فرد فشار خونی، وجود فرد دارای پوکی استخوان، وجود کودک زیر 5سال و وجود فرد سالمند ارتباط معنی داری با ناامنی غذایی داشتند. این ممکن است به دلیل حجم بالای نمونه باشد، بنابراین از مدل چندسطحی لجستیک به منظور تمییز دادن معنی داری آماری و تعیین متغیرهای مهم، استفاده کردیم. در نتیجه متغیرهای بعد خانوار، تعداد افراد سیگاری درخانوار، وجود افراد دیابتی، فشارخونی، کودک زیر 5 سال و سالمند، متغیرهای مهمی محسوب نمی شدند.
نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده، وجود ارتباط مهم بین ناامنی غذایی و متغیرهای تحصیلات، وضعیت فعالیت شغلی و وضعیت تاهل سرپرست خانوار، عنصر دارایی خانوار، وجود فرد معتاد و پوکی استخوانی در خانوار می باشد.