نیمرخ سازی جنایی از بزهکاران سایبری بر پایه صحنه ارتکاب جرم

نیمرخ سازی جنایی، شگرد نسبتا نوینی است که مامورین تحقیق در مبارزه و کشف جرایم، در بهره گیری از آن اهتمام ویژه ای داشته اند. در سال های اخیر، الگو های گوناگونی از کاربست این شگرد در شناسایی تقریبی بزهکاران ارایه شده است. در این میان، الگوی استنتاجی که مبنای آن بررسی دلایل موجود در صحنه ارتکاب جرم می باشد و مستلزم بررسی دقیق و عینی آن ها به منظور بدست آوردن درکی کامل از ماهیت جرم، کنش گران جرم، انگیزه ها و روابط آن ها با یکدیگر است، با غلبه بر کاستی های الگو های پیشین - نظیر عدم وابستگی به بانک های اطلاعاتی بزرگ مجرمین یا تحلیل آماری محکومین و نیز فرا فرهنگی- فرامکانی بودن آن- به محبوبیت زیادی دست یافته است. آنچه مشخص است اینکه، اگرچه تاکنون از الگوی اخیر کمتر در ارتباط با جرایم ارتکابی در فضای سایبری استفاده شده است، اما می توان از آن به عنوان یکی از پیشرفته ترین شگرد های پلیسی در زمینه شناسایی بزهکاران سایبری بهره برد. گردآوری داده های موجود در صحنه جرم نظیر شیوه ارتکاب جرم، زمان و مکان ارتکاب حمله و ملاحظات بزه دیده شناختی و در گام بعدی، تحلیل آن ها می تواند به مامورین تحقیق در شناسایی و حتی پیشگیری از جرایم آتی، کمک شایانی نماید.