تحلیل روند تغییرات بیشینه و کمینه دمای فصلی و سالانه استان فارس با استفاده از روش های ناپارامتری

هدف از انجام این پژوهش، بررسی روند تغییرپذیری بیشینه و کمینه دماهای فصلی و سالانه تعدادی از ایستگاه های استان فارس با استفاده از روش های آماری می باشد. بدین منظور دو آزمون «من- کندال» و «سنس استیمیتور» که از متداول ترین روش های ناپارامتری به شمار می روند برای تحلیل روند داده های دما در مقیاس های فصلی و سالانه بکار گرفته شدند. نخست این دو آزمون بر روی سری های زمانی بیشینه و کمینه دماهای فصلی و سالانه 6 ایستگاه همدیدی در گستره استان فارس، که در بازه زمانی 2010-1989 دارای آمار کامل بودند اعمال شد و نتایج حاصل از این دو روش با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کارایی دو روش «من- کندال» و «سنس استیمیتور» در تحلیل روند کمینه و بیشینه دمای ایستگاه های منتخب استان فارس در بیشتر موارد مشابه یکدیگر است. در هر دو روش، روند سری داده های فصلی و سالانه بیشینه و کمینه دما کم و بیش برای همه ایستگاه ها یکسان بدست آمد، مگر در ایستگاه درودزن که داده های بیشینه دما در فصل تابستان و کمینه دما در فصل زمستان یک روند افزایشی با معنی داری ضعیف نشان داده شد. به طورکلی، بیشینه دمای ایستگاه های مورد مطالعه در استان فارس (به جز فصل بهار در ایستگاه هواشناسی آباده) دارای روند صعودی و کمینه دما نیز (به جز فصل بهار در ایستگاه هواشناسی آباده و نیز فصول تابستان و زمستان و میانگین سالانه در ایستگاه هواشناسی فسا) دارای روند صعودی می باشد.