بررسی رابطه حمایت خانواده، خودکارآمدی مسیر شغلی و عزت نفس با خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه علی بین متغیرهای خودکارآمدی مسیر شغلی، عزت نفس و حمایت خانواده با خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان اول متوسطه شهر اصفهان بود. از اینرو 287 دانش آموز دختر و پسر اول متوسطه ناحیه دو و شش به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ایانتخاب شدند. ابزار پژوهش شاملپرسشنامه حمایت والدین، پرسشنامه خودکارآمدی تصمیم گیری، پرسشنامه باور به مهارت ها و عزت نفس بودند. طرح پژوهشی همبستگی (از نوع تحلیل ساختاری) بود. داده ها از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 18 و AMOS ویراست 20 تحلیل شدند. نتایج تحلیل، برازندگی مدل فرضی را پس از برخی شاخص های اصلاحی برای کوواریانس بین خطاهای مربوط به خود ارزیابی و هدف گذاری تایید کردند و نشان داد مسیر های مستقیم حمایت خانواده و خودکارآمدی بر خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان مثبت و معنی دار است. اثر غیرمستقیم حمایت خانواده و خودکارآمدی از طریق عزت نفس مثبت و معنی دار به دست آمد. با توجه به اهمیت خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان اول دبیرستان در تعیین مسیر تحصیلی در پایه های بعدی، بایستی به عوامل تاثیرگذار بر آن از جمله متغیرهای مورد بررسی در این پژوهش توجه نمود.