بررسی نیازهای آموزشی پزشکان خانواده روستایی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعیین اولویت ها و روش های مناسب آموزشی، امکان استفاده بهینه از منابع محدود و در دسترس را فراهم می نماید. به دلیل نقش موثر پزشکان خانواده در ارتقای سلامت و لزوم طراحی برنامه آموزشی مبتنی بر نیازسنجی، این مطالعه به بررسی نیازهای آموزشی پزشکان خانواده روستایی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی کرمان پرداخت.

مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی حاضر در سال 1393 با حضور 102 پزشک خانواده روستایی که به روش سرشماری انتخاب شدند، انجام گردید. ابزار پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته دو بخشی بود که روایی آن توسط استادان صاحب نظر مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسش نامه نیز با روش آزمون- بازآزمون و ضریب Cronbach¢s alpha برابر با 96/0، تایید گردید. داده ها با کمک آزمون های آماری در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بیشترین نیاز آموزشی شامل ختنه، بیوپسی از پوست و مخاط، کشیدن ناخن و برداشت خال و زگیل بود. آموزش مداوم به عنوان اولین اولویت شیوه آموزشی موثر اعلام گردید. بین نیاز آموزشی پزشکان خانواده با سابقه کار کلی و سابقه کار در برنامه پزشک خانواده ارتباط معنی داری وجود داشت، اما بین نیاز آموزشی با جنس، سن، محل تحصیل و فاصله تحصیلی رابطه معنی داری مشاهده نشد.

به منظور ارتقای سطح دانش و مهارت پزشکان خانواده، ضمن بازنگری در برنامه آموزشی پزشکان عمومی، طراحی برنامه آموزشی مبتنی بر نیازسنجی ضروری به نظر می رسد. بنابراین پیشنهاد می شود، مسوولین حوزه سلامت و آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی کرمان، نتایج مطالعه حاضر را در تدوین برنامه ریزی آموزشی مد نظر قرار دهند تا منجر به ارتقای اثربخشی این برنامه گردد.