بررسی میزان تاثیرآموزش های غیررسمی برآگاهی های محیط زیستی تورگردانان طبیعت گردی (مطالعه موردی: استان گیلان)

در سال های اخیر به دلیل تخریب و از بین رفتن منابع طبیعی خاص و برای جلوگیری از گسترش تخریبات و حفاظت از منابع موجود، اکثر جوامع به روش های آموزشی گرایش پیدا کرده و حفاظت پایدار را در گرو آن می دانند. لذا هدف از این تحقیق، بررسی ملاحظات محیط زیستی موجود در آموزش های غیر رسمی ارائه شده به تورگردانان و انطباق آنها با معیارهای محیط زیستی و سپس سنجش میزان اثربخشی آموزش ها و تاثیرآنها بر تورگردانان می باشد. جامعه آماری این تحقیق 50 نفر تورگردانان استان گیلان بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که بر اساس محتوای محیط زیستی دوره های آموزشی تهیه شد. این پرسشنامه شامل30 سوال چهار گزینه ای مشتمل بر سوالات قبل و بعد از دوره آموزشی بود. سپس بر اساس روش های آماری، اطلاعات پردازش شدند. نتایج تحقیق تشان داد که محتوای آموزشی دوره ها از نظر میزان وجود آگاهی های محیط زیستی نسبتا قابل قبول بوده و بیشترین ضعف اطلاعاتی تورگردانان پس از گذراندن دوره های آموزشی در مورد قوانین و مقررات محیط زیستی بود. در نهایت با توجه به تحصیلات تورگردانان طبیعت گردی و رده سنی آنان و حضور موفق زنان در عرصه گردشگری و محتواهای آموزشی، می توان مفاهیم و قوانین تخصصی تری را درون محتواهای آموزشی قرار داد که این موضوع منجر به افزایش بازخورد دوره ها و ارتقاء صنعت گردشگری و طبیعت گردی در زمان کوتاه تر در استان گیلان خواهد شد.