تحلیل بازنمود رویکرد سنت گرا در آثار نقاشیخط دهه هشتاد ایران

نقاشیخط ایران در دهه هشتاد تحت تاثیر رویکرد سنت گراست. منظور از رویکرد سنتگرا جریاناتی است که گرایش غالب آنها بازگشت به سنت برای احیای هویت است. نگارنده در این مقاله به بررسی چگونگی اثرگذاری این رویکرد بر آثار نقاشیخط این دهه می پردازد. بنابراین، با روش توصیفی-تحلیلی و با رویکردی اجتماعی، به این سوال می پردازد که رویکرد سنت گرا از طریق چه مولفه هایی در نقاشیخط دهه هشتاد ایران بازنمود یافته است. در این راستا 2 اثر از 10 هنرمند شاخص این عرصه به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفت که یافته های تحقیق نشان می دهد شاخصه هایی در آثار تکرار شده است که در رویکرد سنت گرا به عنوان دلالتگر مفهوم سنت ترویج شده اند. این امر تحت تاثیر شرایط بازار اقتصادی هنر نیز قرار گرفته و رونق فروش آثار نقاشیخط در خاورمیانه و کشورهای عربی در این دهه بر تمایل به استفاده از از این عناصر افزوده است اما با توجه به محدودیت های چارچوبی رویکرد سنت گرا اغلب آثار از بعد معنایی تهی و به یک اثر بصری زیبا خلاصه گشتند. معدود آثار معناگرا نیز صرفا در حد انتقال مفاهیم سنتی توان مفهومی داشته و از بازگویی جریانات اجتماعی - که ظرفیت نقادی و اثرگذاری بر جامعه را ایجاد می کند - تهی هستند.