تاثیر هنر ایران بر سفالگری چین با تاکید بر دوره اسلامی

ایران و چین به عنوان دو تمدن بزرگ و کهن، یکی درشرق آسیا ودیگری در غرب آسیا، همواره در طول تاریخ روابطی دیرینه و گسترده داشته اند. این دو کشور در قبل از اسلام در ایران تنها از طریق جاده زمینی و مشهور ابریشم و بعد از اسلام از راه دریایی با یکدیگر در ارتباط بودند، که این روابط در سه زمینه مهم تجارت، مذهب و روابط سیاسی قابل بررسی هستند. این ارتباطات و رفت وآمد های تجاری بین دو کشور در طول تاریخ تاثیرات فراوانی بر هنرهای آن ها داشته است. بررسی این تعاملات اغلب منجر به بازگویی تاثیر هنر چین بر ایران بوده و در این میان تاثیرات هنر ایران بر چین چندان بیان نگردیده و حتی نادیده گرفته شده است. این تاثیرگذاری هم در قبل از اسلام و هم در بعد از اسلام در ایران قابل مشاهده است؛ اما باید گفت که این تاثیرگذاری در بعد از اسلام بیشتر بوده و مدارک و آثار بیشتری هم از این دوره باقی مانده است. در این نوشتار می کوشیم که با روشی تاریخی- تحلیلی و با مطالعه منابع تاریخی کهن و نیز مشاهده آثار هنری باقی مانده از دو تمدن ایران و چین به بررسی چگونگی تاثیر هنر ایران بر هنر چین بپردازیم. با توجه به نتایج می توان گفت که هنر ایران نیز هنر چین به خصوص سفالگری آن در دوره های مختلف تاریخی تاثیر داشته است. با بررسی ظروف سفالی چین می توان نشانه هایی از تاثیر هنر ایران را در سه مشخصه شکل ظروف، تکنیک لعابکاری و نقوش روی آن ها مشاهده کرد.