تاثیر دو هفته دوره کاهش حجم تمرینات بر برخی فاکتورهای جسمانی و شاخص های کاتابولیکی و آنابولیکی دوندگان مرد تمرین کرده

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر دوره کاهش 70 درصدی تمرینات بر قدرت، توان وضعیت کاتابولیکی و آنابولیکی دوندگان بود. 14 دونده مرد با میانگین سنی 06/4 ± 50/23 سال، قد 95/5 ± 21/178، درصد چربی 16/3 ± 93/9 داوطلبانه شرکت کردند. بعد از آزمون اول تمرینات فزاینده 8 هفته ای شروع شد. آزمون دوم بعد از هفته هشتم گرفته شد. به دنبال آن، فاز کاهش حجم تمرین شروع شد. گروه تیپر دوره 14 روزه کاهش 70 درصد حجم تمرین را سپری کردند و گروه کنترل با همان بار قبلی، تمرینات را ادامه داد. پس از 14 روز آزمون سوم در شرایطی مشابه گرفته شد برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری (05/0P<) استفاده شد. نتایج نشان داد در گروه تیپر قدرت و توان طی دوره کاهش حجم تمرین بهبود معنی داری دارد (05/0P<). سطوح پلاسمایی غلظت استراحتی تستوسترون و کورتیزول، نسبت تستوسترون به کورتیزول طی دوره تیپرینگ تغییرات معنی دار نداشت (05/0P>). دوره کاهش 70 درصدی حجم تمرینات دوندگان 14 روز قبل از مسابقه، می تواند علاوه بر رفع خستگی؛ فاکتورهای قدرت و توان را به خوبی توسعه دهد که این مستقل از تغییرات شاخص های کاتابولیکی و آنابولیکی است.