بررسی ابعاد اجتماعی خصوصی سازی نهاد ورزش

هدف کلی پژوهش بررسی ابعاد اجتماعی خصوصی سازی بر کیفیت عملکرد اماکن و فضاهای ورزشی خصوصی شده در شهراصفهان بود. پژوهش حاضر از لحاظ استراتژی توصیفی و از نظر اجرا پیمایشی است و به لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد. ابزار اندازه گیری پرسش نامه های محقق بود که پس از تعیین روایی توسط متخصصان مدیریت ورزشی و پایایی مناسب(89/=a) بین 95 نفر به عنوان نمونه آماری که از بین مربیان، مدیران و ورزشکاران باشگاه های گیتی پسند و سپاهان به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند توزیع شد. فرضیه ای که مورد بررسی قرار گرفت یکسان بودن تاثیر خصوصی سازی بر کیفیت عملکرد اماکن و فضاهای ورزشی خصوصی سازی شده در ابعاد مورد تحقیق را بیان می کرد. همچنین کارایی الگوی خصوصی سازی در حوزه خدمات ورزشی مورد توجه بود. نتایج تحقیق نشان داد خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی در حوزه های مختلف عملکرد تاثیر متفاوت داشته است. همچنین با مصاحبه نظر پاسخ گویان را در مورد مشکلات و موانع خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی در ایران در سه حوزه کاستی های حقوقی در زمینه خصوصی سازی، عدم توسعه فرهنگ خصوصی سازی در بین افراد جامعه و عدم شرایط مناسب اقتصادی بررسی شد. نتایج نشان داد عدم وجود قوانین و مقررات مورد نیاز خصوصی سازی بیشتر ازدو مولفه دیگر یعنی عدم توسعه فرهنگ خصوصی سازی در بین افراد جامعه و عدم شرایط مناسب اقتصادی مانعی برای اجرای طرح خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی است.