نقش اتاق های فکر در تصمیم سازی سیاست خارجی آمریکا در قبال پرونده هسته ای ایران

سیاست خارجی آمریکا در واقع برآیند چانه زنی مکرر میان نخبگان در اتاق های فکر و موسسات پژوهشی فعال در این کشور است. پرونده هسته ای ایران به عنوان یکی از مهم ترین مسائل امنیت بین الملل در سال های اخیر، یکی از مهم ترین موضوعات مورد بررسی و تحقیق در اتاق های فکر و موسسات مختلف پژوهشی آمریکا بوده است. مطالعه پروژه های مختلف تحقیقاتی، گزارش های سالانه، گزارش های رسمی منتشر شده و مصاحبه های تحلیلگران این اتاق ها و موسسات ما را به چهار رویکرد کلی حاکم بر اتاق های فکر و موسسات پژوهشی آمریکا در مواجهه با پرونده هسته ای ایران رهنمون می کند. رویکرد اول مبتنی بر برخورد نرم و مبتنی بر عدم خشونت در مواجهه با ایران است. رویکرد دوم، فشار از داخل را به عنوان راهکار کلی مورد ملاحظه قرار داده است. رویکرد سوم بر تحریم های درازمدت به عنوان عامل جدی در کنترل برنامه هسته ای ایران نظر دارد و در نهایت رویکرد چهارم بر اقدام نظامی محدود برای نابود کردن تاسیسات هسته ای ایران تاکید می کند.
مقابله با تهدیدات ناشی از این اتاق های فکر و موسسات پژوهشی با درک استراتژی هایی که این اتاق ها و موسسات به دولت آمریکا پیشنهاد می کنند، محقق می شود و با درک این استراتژی ها تعریف پاداستراتژی مناسب برای مقابله با آنها عملی خواهد بود و شناخت این اتاق ها و موسسات پژوهشی و درک جایگاه آنها در روند تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاست خارجی آمریکا در قبال پرونده هسته ای ایران، نخبگان ایران را در جهت مقابله با تهدید هایی که از سوی آمریکا متوجه ایران است، یاری می کند.