مقایسه الگوریتم ژنتیک و روش خود توضیح با وقفه های گسترده در راستای تعیین رشد بهره وری کل عوامل تولید بخش کشاورزی ایران

امروزه دستیابی به رشد اقتصادی از راه ارتقای بهره وری، از مهم ترین هدف های اقتصادی کشورها بشمار می آید با توجه به نقش مهم بهره وری در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های آینده، باید مقادیر دقیقی از این شاخص در اختیار داشت. در این مطالعه به منظور اندازه گیری دقیق بهره وری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی، از دو روش ARDL و الگوریتم ژنتیک طی دوره زمانی 86-1356 استفاده شده است. نتایج مقایسه ی این دو روش حاکیازآناستکه روش الگوریتم ژنتیک نسبت به روش ARDL از کارایی بسیار بالایی برخوردار است. همچنین نتایج حاصل از اندازه گیری بهره وری کل عوامل تولید، نشان دهنده صعودی بودن روند آن تا سال1370 و از آن بعد روند نزولی ملایمی داشته است. همچنین رشد بهره وری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی ایران طی دوره مورد بررسی نوسانات زیادی داشته است و میانگین سالانه رشد بهره وری در این بخش طی دوره مورد بررسی 16/0- می باشد. پس لازم است بر استفاده بهینه تر از نهاده های موجود و ترکیب مناسبتر آنها و افزایش بهره وری در بخش کشاورزی تاکید داشت.