ارزیابی و مقایسه روش های ترکیبی به منظور پیش بینی تبخیر-تعرق گیاه سیر

روش های زیادی برای تخمین تبخیر-تعرق وجود دارد که نتایج آن ها در مناطق مختلف، متفاوت است. در این تحقیق ابتدا تبخیر-تعرق گیاه سیر توسط لایسیمتر اندازه گیری شد و با 13 روش مختلف مقایسه گردید تا بهترین روابط تعیین گردد. هدف اصلی این تحقیق بررسی توانایی روش های ترکیبی به منظور بهبود دقت تخمین می باشد. نتایج نشان داد 5 روش پنمن فائو، پنمنASCE، پنمن کیمبرلی، پنمن و بلانی کریدل دارای بیشترین دقت در تخمین تبخیر-تعرق می باشند. نتایج این 5 روش توسط 3 روش ترکیبی میانگین حسابی(C-SAM)، رگرسیون خطی و فازی-عصبی(C-ANFIS) با یکدیگر ترکیب شدند.نتایج این 5 روش با استفاده از سه روش ترکیبی میانگین حسابی، رگرسیون خطی(C-MLR) و فازی-عصبی با یکدیگر ترکیب شدند. مقایسه نتایج در مرحله صحت سنجی نشان داد اگرچه روش میانگین حسابی از رابطه ی ساده تری نسبت به رگرسیون خطی استفاده می نماید اما نتایج آن از رگرسیون خطی بهتر می باشد. به طور کلی دو روش ترکیبی میانگین حسابی و رگرسیون خطی نتایج را نسبت به بهترین روش تخمین تبخیر-تعرق (پنمن فائو) به مقدار قابل توجهی بهبود نمی دهد اما روش ترکیبی فازی-عصبی تبخیر-تعرق را بهتر از روش های دیگر تخمین می زند. بر مبنای نتایج این تحقیق روش ترکیبی عصبی-فازی به منظور پیش بینی تبخیر-تعرق پیشنهاد می گردد.