تناسب بین شخصیت و شغل و تاثیر آن بر عملکرد و رضایت شغلی

تناسب بین نوع شخصیت و شغل کارکنان علیرغم آنکه از موضوعا ت حائز اهمیت درادبیات مدیریت منابع انسانی و برنامه ریزی نیروی انسانی به حساب می آید ولی در سازمان های ایران، اهمیت آن بسیار کم رنگ و بعضا بی رنگ می باشد. افراد بدون توجه به ویژگی های شخصیتی و غالبا بر اساس مهارت،تجربه، تحصیل و یا سایر عوامل به مشاغل سازمان ی منصوب و به همین ترتیب در مشاغل مختلف جابجا می شوند. در پژوهش حاضر محقق در نظر دارد بامطالعه تناسب بین نوع شخصیت ونوع شغل اثرات آنرا بر رضایت شغلی و عملکرد کارکنان مطالعه کند گروه مورد مطالعه در این تحقیق شامل کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه می باشند. برای محاسبه حجم نمونه از جدول گرجسی و مورگان استفاده شده و اعضای نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند.برای تایید پایایی ابزارهای اندازه گیری از ضریب آلفای کرونباخ و برای پاسخ به سوالات تحقیق از روش های دو جمله ایی و کروسکال والیس استفاده شده است. در این تحقیق برای اندازه گیری تناسب بین شغل و شخصیت از پرسشنامه جان هلند، برای اندازه گیری رضایت شغلی از پرسشنامه بری فیلدورث و برای اندازه گیری عملکرد ازروش مصاحبه با سرپرستان استفاده شده است نتایج تحقیق نشان داده است کارکنانی که دارای مشاغلی متناسب با شخصیتشان بوده اند از رضایت شغلی و عملکرد بالاتری نسبت به سایر گروه ها برخوردار بوده اند.