برنامه ریزی راهبردی پارک بازارها با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: شهر لنگرود)

برنامه ریزی راهبردی، شیوه ای است منظم و سیستماتیک جهت اجرای برنامه ها و فعالیت ها، با خصوصیات ویژه خود که آن را از سایر برنامه ریزی ها از جمله برنامه ریزی سنتی متمایز می کند. متمرکز بودن، کمی و کیفی بودن، مشارکتی بودن، توجه به تحلیل های داخلی (نقاط قوت و ضعف) و همراه آن تحلیل های خارجی (فرصت ها و تهدیدها) ، توجه کامل به امکانات و توانایی های موجود و قابل دسترس از جمله ی این ویژگی های متمایز کننده محسوب می شوند. پارک بازار شهر لنگرود که در نوع خود از اولین نمونه ها در ایران محسوب می شود، در حاشیه این شهر شمالی قرار گرفته است. روش تحقیق از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی است و در مجموع با 550 نفر از کسبه و نیز با 400 نفر از مراجعه کنندگان از طریق پرسش نامه، مصاحبه صورت گرفته است. برای پاسخ به سوال تحقیق نیز از آزمون های ضرایب همبستگی تاو- بی کندال، تاو- سی کندال و گاما استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین متغیرهای میزان رضایت مندی مراجعه کنندگان به پارک بازار و تعداد دفعات مراجعه آن ها به این مجموعه رابطه همبستگی مستقیم وجود دارد و در مجموع باید گفت هرچند پارک بازار شهر لنگرود مبرا از عیوب و نقاط ضعف نمی باشد، اما با تلفیق کارکردهای تفریحی و تجاری در یک مجموعه واحد علاوه بر حل مشکلات موجود و دست یابی به اهداف معین، فرصت های طلایی و ارزشمند متعددی را در پیش روی شهر و شهروندان قرار داده است.