شیوع و آسیب شناسی آلودگی به انکوسرکا فاسیاتا در شترهای بخشهای مرکزی ایران

ضایعات پوستی حاصل از آلودگی با کرم های نخی شکل در حیوانات شایع است. در شترها، بیشترین گونه گزارش شده انکوسرکا فاسیاتا می باشد که به بافت پیوندی زیرپوست و رباط نوکال آسیب می رساند.
در مطالعه حاضر شیوع و آسیب شناسی انکوسرکیازیس در شترهای کویر مرکزی ایران مورد بررسی قرار گرفت.
لاشه های 144 نفر شتر یک کوهانه از سنین مختلف و هر دو جنس در کشتارگاه های سه استان در نواحی نیمه خشک مرکز ایران جهت بررسی آلودگی به اونکوسرکا فاسیاتا مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین گسترش خونی از شترها برای بررسی وجود میکروفیلاریای انگل مورد آزمایش میکروسکوپی قرار گرفت.
17 نفر از حیوان ات مورد آزمایش (11.8%) به یک یا چند ندول حاوی انگل آلوده بودند. ضایعات بیشتر در دو طرف گردن و ناحیه شکمی مشاهده شد. نتایج هیستوپاتولوژی نشان گر واکنش های التهابی گرانولوماتوزی چند کانونی در اطراف انگل ها در محل آلودگی بود. مقاطع عرضی و طولی کرم ها در گرانولوماها مشاهده شد. گرانولوماها از دیواره های فیبروزی ضخیم، فیلتراسیون سلولی لمفوسیت ها، پلاسما سل ها، ماکروفاژها، گران یاخته های چند سلولی و ائوزینوفیل ها مرتبط با درجات مختلف نکروز انعقادی و کلسیفیکاسیون در اطراف انگل تشکیل شده بود. هیچ مورد مثبت در گسترش های خونی مشاهده نشد.
نتیجه گیری نهایی: اونکوسرکیازیس یکی از شایع ترین ضایعات پوستی شترها در ایران است، اگرچه پارازیتمی در نواحی مرکزی کشور شایع نیست. تغییرات هیستوپاتولوژیک در بافت ها تقریبا شبیه التهاب های گرانولوماتوزی در دیگرعفونت های پوستی می باشد.