متابولیک پروفایل گاوهای پرتولید مبتلا به کیستهای تخمدانی

کیست های تخمدانی یکی از مهمترین بیماری هایی است که منجر به اختلالات تولید مثلی و ضررهای اقتصادی فراوان در گاوهای شیری می شود. گاوهای پر تولید به دلیل اینکه در طول شیردهی در معرض استرس های گوناگون قرار می گیرند بیشتر مستعد به کیست های تخمدانی می شوند.
ارزیابی تست متابولیک پروفایل در گاوهای پرتولید مبتلا به کیست های تخمدانی.
دو گروه 20 راسی گاوهای فاقد کیست و گاوهای مبتلا به کیست تخمدانی انتخاب گردید. 7 هفته پس از زایمان طبیعی، تخمدان گاوهایی که فاقد جفت ماندگی بودند با استفاده از دستگاه سونوگرافی بررسی گردید. گاوهایی که اندازه ساختار فولیکولی موجود در تخمدان هایشان بیشتر از mm 20 بود و حداقل 7 روز این ساختار بدون حضور جسم زرد باقی مانده بود را به عنوان گاوهای مبتلا به کیست تخمدانی و گاوهایی که فولیکول کمتر از mm 20 داشتند را به عنوان گاوهای فاقد کیست های تخمدانی طبقه بندی شدند. سپس نمونه خون از ورید وداج آنها اخذ شد و پارامترهای معمولی که در تست متابولیک پروفایل صورت می گیرد (کلسیم، منیزیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، بتا هیدروکسی بوتیریک اسید، اسیدهای چرب غیر استریفیه، انسولین، کورتیزول، گلوکز خون، نیتروژن اوره خون) اندازه گیری گردید.
میزان کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم و گلوکز در سرم گاوهای مبتلا به کیست تخمدانی در مقایسه با گاوهایی که وضعیت تخمدانی طبیعی داشتند تفاوت معنی داری را نشان نداد. میزان ازت اوره ی خون، بتا هیدروکسی بوتیرات، کورتیزول و اسیدهای چرب غیر استریفیه در سرم گاوهای مبتلا به کیست فولیکولی تخمدان در مقایسه با گاوهای با تخمدان طبیعی افزایش معنی داری را نشان داد. میزان انسولین سرم خون در گاوهای مبتلا به کیست های تخمدانی بطور معنی داری کمتر از گاوهای سالم بود.
نتیجه گیری نهایی: افزایش کوتیزول و کاهش انسولین سرم خون مهمترین نقش را در بروز کیست های تخمدانی داشته که متعاقبا میزان ازت اوره ی خون، بتا هیدروکسی بوتیرات و اسیدهای چرب غیر استریفیه در سرم تغییر می یابد.