تاثیر تعاملی تمرین هوازی و مکمل یاری رزوراترول بر پروتئین واکنش گر C و نیم رخ متابولیکی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

افزایش سطح شاخص های التهابی نظیر CRP و نیم رخ متابولیکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شایع بوده و با افزایش بیماری های قلبی عروقی همراه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تعاملی تمرین هوازی و مکمل یاری رزوراترول بر پروتئین واکنش گر C و نیم رخ متابولیکی زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
تعداد 27 زن مبتلا به دیابت نوع 2 (میانگین سنی 27/9 سال، درصد چربی 35/7 درصد و شاخص توده بدنیKg/m2 28/3) از کلینیک مرسلی شهرستان اراک به طور تصادفی در سه گروه تمرین هوازی، تمرین هوازی- مکمل و کنترل جایگزین شدند. گروه تجربی اول و دوم به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 50-40 دقیقه با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب به فعالیت هوازی پرداختند. گروه تجربی دوم علاوه بر تمرین هوازی، روزانه به مدت 60 روز ml 400 مکمل رزوراترول دریافت نمودند. تغییرات شاخص های مورد مطالعه (CRP، LDL-C، HDL-C، قند خون ناشتا، کلسترول تام، تری گلسیرید، CHD، شاخص آتروژنیک) طی دو مرحله (قبل و 48 ساعت پس از آخرین برنامه تمرینی) اندازه گیری شد.
میانگین CRP در گروه تجربی دوم بعد از مداخله کاهش معنی داری پیدا نکرد (123/0=P). هم چنین، ترکیب مکمل رزوراترول و تمرین هوازی باعث کاهش معنی دار قند خون ناشتا (0/008=P=0/002) LDL-C، (P) و شاخص آتروژنیک (0/001=P) و افزایش معنی دار (HDL-C (P=0/03 گردید، درحالی که بر کلسترول تام (0/25=P)، تری گلسیرید (0/88=P)، و (CHD (P=0/14 تاثیر معنی داری نداشت.
به نظر می رسد تمرین هوازی به همراه مکمل رزوراترول با توجه به کاهش عوامل خطرزا، روشی ارزشمند برای پیشگیری و کاهش بیماری های قلبی- عروقی و ارتقای سلامت زنان مبتلا به دیابت نوع 2 باشد.