سیاستگذاری فرهنگی در دولت دینی

نسبت دولت و فرهنگ، همواره از مهمترین و مناقشه-انگیزترین مباحث در سیاستگذاری فرهنگی بوده است. دیدگاه های مختلفی نیز به فراخور مبانی و اصول خود، سعی در پاسخ به این مساله داشته اند؛ پاسخ هایی که در طیفی از رویکردهای حداکثری و تصدی گرایانه تا رویکردهای حداقلی و حمایت گرایانه قرار می گیرند. اماآنچه که قبل از پاسخ به این سوال باید روشن نمود، تبیین صورت دقیق مساله دولت و فرهنگ است. در این مقاله بر اساس مدل 3مرحله ای سیاستگذاری(تدوین، اجراء و ارزیابی)، مطالعات کتابخانه ای و گفتگو با صاحبنظران حوزه فرهنگ و سیاستگذاری فرهنگی، به تبیین صورت مساله در مرحله اول؛ یعنی مرحله تدوین و سوالی که باید بدان پاسخ گفت، پرداخته می شود. در پاسخ به سوال طرح شده، استعاره «شیب اجتماعی» به عنوان راهبرد دولت در سیاستگذاری فرهنگی معرفی می گردد.