اثر تسلیم مبیع در انتقال ضمان معاوضی (انتقال خطر) در فقه امامیه و حقوق موضوعه ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا با مطالعه تطبیقی در حقوق انگلیس

تسلیم مبیع و ثمن و احکام آن، درمتون فقهی حدود 33 قاعده به طورمستقیم و غیرمستقیم و درحقوق موضوعه ایران مستقیما 18ماده از مواد قانون مدنی را به خوداختصاص داده است.
انتقال ضمان معاوضی یا خطر از آثار مهم تسلیم است که برای تبیین آن در نظام های مختلف حقوقی، روش های متفاوتی وجوددارد. مسئله انتقال ضمان معاوضی یک مبحث کامل ازفصل سوم کنوانسیون بیع مواد 66 تا 70 را به خود اختصاص داده است و در قانون مدنی ایران تنها در ماده 387 و بر اساس قاعده فقهی تلف مبیع پیش از قبض پیش بینی شده است. کنوانسیون در بررسی موضوع،حالت های مختلفی را مطرح ساخته است.
دراین مقاله واحد اسناد و تحلیل قوانین موضوعه ایران و مواد 367 تا 399 ق.م. و مواد 30 تا 46 و 60 تا 70 کنوانسیون بیع 1980(CIGS) با مطالعه تطبیقی قانون بیع کالای انگلیس 1979 (SOGA) است. باطبقه بندی موضوعات، حفظ جنبه تطبیقی بودن آن ها، به بیان وجوه اختلاف و اشتراک مفاهیم در کنوانسیون بیع1980، فقه امامیه، قوانین موضوعه ایران و قانون فروش کالای انگلیس 1979 پرداخته شده است.