تبیین و نقد نظریه قراردادهای اجتماعی از منظر روسو با مشهور نظریه پردازان حوزه قرارداد های اجتماعی

«نظریه قراردادهای اجتماعی» (theory The social contract) در پی تبیین خاستگاه دولت می باشد و بنیاد این نظریه بر این استوار است که انسان پیش از تشکیل دولت و سازمان سیاسی درحالت و وضعیتی زندگی می کردکه از آن به «وضع طبیعی» (State of nature) یاد می کنند. در این وضعیت هیچ گونه قدرت سیاسی وجود نداشت تا قانون و مقررات را وضع کند و به اجرا درآورد. درمجموع وضع طبیعی اشاره به وضعیتی دارد که پیش از نهاد حکومت بوده است و انسان ها به هر دلیل تصمیم گرفتند این وضعیت را ترک کنند و یک جامعه ی مدنی مبتنی بر قرارداد اجتماعی را برپا دارند. بنابراین طبق نظریه ی قرارداد اجتماعی، دولت محصول کوشش سنجیده انسان جهت برقراری نظم، امنیت و آزادی می باشد و این دولت اقتدار خود را از رظایت مردمی می گیرد که از راه یک قرارداد اجتماعی به او اعطاء شده است. این تحقیق از نوع توصیفی – تشریحی است و به روش مطالعه کتابخانه ای/ اسنادی، در جهت بررسی نظریه قراردادهای اجتماعی از منظر رسو و مقایسه تطبیقی آن با سایر اصحاب نظریه فوق بالاخص «توماس هابز» و «جان لاک» می باشد. «ژان ژاک روسو» نویسنده، فیلسوف و اندیشمند بزرگ فرانسوی و خالق آثاری همچون«قرادادهای اجتماعی»و«امیل» بدون شک یکی از پرنفوذترین اندیشمندانی بود که نظرات و عقایدش در شکل گیری انقلاب کبیر فرانسه اثر داشت. قرارداد اجتماعی رسو ریشه در نظریه انسان شناسی او دارد. رسو برای انسان دو وضع را ذکر می کند؛ در نظریه رسو انسان ها بر اثر اتفاق باهم برخورد می کنند و خانواده را شکل می دهند. خانواده مدل نخستین جامعه به حساب می آید، در این مرحله، انسان به فایده های زندگی مشترک پی می برد. از سوی دیگر چون انسان خویشتن خواه است و به سود مندی خود فکر می کند درصدد برمی آید تا بهره های بیشتری را ببرد. اینجاست که تقسیم کار و مالکیت خصوصی شکل می گیرد. مالکیت خصوصی و تقسیم کار در همسویی با خویشتن خواهی انسان، سبب سلطه بعضی را بر بعضی فراهم می سازد. در نتیجه حکومت به وجود می آید و قرارداد اجتماعی را ثمر می بخشد.