کلونینگ و بیان پروتئین کوتاه شده ی گیرنده ی عامل رشد اپیدرمی- 1 در میزبان مخمر Pichia pastoris

گیرنده ی عامل رشد اپیدرمی (EGFR یا Epidermal growth factor receptor) در پاتوفیزیولوژی طیف وسیعی از تومورهای جامد نظیر گلیوبلاستوما و سرطان پستان نقش اساسی بازی می کند. بنا بر این، مسدود کردن آبشار پیام رسانی این گیرنده توسط آنتی بادی، هدف مناسبی برای درمان این سرطان ها می باشد. اولین قدم در مسیر ساخت آنتی بادی های منوکلونال تولید پروتئین نوترکیب با خلوص بالا و الگوی گلیکوزیلاسیون مشابه پروتئین انسانی است. مخمر Pichia pastoris، یکی از بهترین میزبان های در دسترس برای این منظور می باشد.
توالی کد کننده ی دومین خارج سلولی و بین غشایی پروتئین EGFR از رده ی گلیومای انسانی (A172) با استفاده از تکنیک (RT-PCR (Real-time polymerase chain reaction جداسازی گردید. این توالی، به داخل پلاسمید pPicZ alpha A کلون و به داخل سلول مخمر Pichia pastoris منتقل شد. سپس، این پروتئین با تیمار سلول با استفاده از متانول (غلظت نهایی 5/0 درصد) و به مدت های 24، 48، 72، 96، 120، 144، 168 و 192 ساعت القا شد. در نهایت، بیان آن به روش الکتروفورز(Sodium dodecyl sulfate-polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE بررسی گردید.
با هضم آنزیمی پلاسمید نوترکیب واجد توالی کد کننده، قسمتی از EGFR ساخته شد. میزان پروتئین بیان شده با افزایش طول مدت القا، افزایش یافت. با این حال، پس از گذشت 3 روز از شروع القا، پروتئین های ترشحی میزبان نیز در محیط کشت افزایش یافتند و بر روی ژل SDS-PAGE مشاهده شدند.
در این مطالعه، پروتئین EGFR تولید گردید که می تواند فرایند تولید آنتی بادی منوکلونال مهار کننده ی EGFR را به میزان چشمگیری تسریع نماید.