بررسی عملکرد جاذب لیکای اصلاح شده (TiO2/ LECA) در حذف سورفاکتانت آنیونی از فاضلاب

سورفاکتانت ها یا عوامل فعال سطحی مواد شیمیایی آلی هستند که با تجمع در سطح مشترک گاز- مایع یا جامد- مایع، خصوصیات آب را تغییر داده و با کاهش کشش سطحی آب، عمل پاک کنندگی را تسریع می کنند. با تخلیه مستقیم فاضلاب خام یا پساب های تصفیه شده، دترجنت ها به محیط وارد شده و با ایجاد آلودگی، سبب کاهش کیفیت در منابع آب و افزایش هزینه ها می شوند. هدف پژوهش ارزیابی عملکرد لیکای حاوی نانو ذره دی اکسید تیتانیم (TiO2) در حذف سورفاکتانت از فاضلاب بود.
این مطالعه یک تحقیق تجربی است که در آن به منظور آماده سازی جاذب لیکا جهت افزایش میزان کارآیی و خاصیت کاتالیستی، از دی اکسید تیتانیم (Tio2) استفاده شد. تاثیر شاخص های pH (3، 5، 7، 9 و 11)، مقدار جاذب (g/L 25/0-2)، غلظت اولیه سورفاکتانت (mg/L25-200) و زمان تماس (min 15-120) توسط جاذب لیکای اصلاحی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها بر روی نمونه سنتتیک، سپس در شرایط بهینه بر روی نمونه واقعی فاضلاب نیز انجام شد. اندازه گیری غلظت سورفاکتانت، با دستگاه اسپکتروفتومتر انجام شد.
حداکثر حذف سورفاکتانت توسط لیکای اصلاح شده از محلول های سنتتیک سورفاکتانت، در شرایط بهینه (زمان تماس 30 دقیقه و pH برابر 5، مقدار جاذب 1 گرم بر لیتر، غلظت اولیه سورفاکتانت 100 میلی گرم بر لیتر) به میزان 98 درصد و در همین شرایط در نمونه های واقعی 87 درصد حاصل شد. نتایج به دست آمده از مطالعات ایزوترمی نشان داد که حذف سورفاکتانت از معادله ایزوترم فروندلیخ (973/0R2 =) تبعیت دارد. همچنین معادله شبه درجه دوم بهترین سازگاری را با داده های سینتیکی دارد.
نتایج مطالعه نشان داد که لیکای حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیم می تواند به عنوان جاذبی موثر جهت حذف سورفاکتانت آنیونی از محلول های آبی به کار رود.