مقایسه هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در زنان با افسردگی اساسی و زنان عادی در شهرستان شاهرود

اختلالات خلقی از جمله افسردگی اساسی از شایع ترین مشکلات روان پزشکی در جوامع مختلف به شمار می روند. هوش هیجانی به عنوان مولفه ای مهم، در سلامت و بهداشت روانی فرد تاثیر بسیار مهم و ارزشمندی دارد و عزت نفس منبع حمایتی عمده ای است که افراد می توانند در مقابل رویدادهای منفی زندگی روزمره استفاده نمایند. از طرفی ناگویی خلقی مانع تنظیم هیجان شده و سازگاری فرد را دچار مشکل می نماید. پژوهش حاضر با هدف مقایسه هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در زنان مبتلا به افسردگی اساسی و زنان عادی انجام گرفت.
طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) بود. حجم نمونه آماری شامل 60 زن (30 نفر افسرده اساسی و 30 نفر عادی) که در بهار و تابستان 1393 به ساختمان پزشکان رسول اکرم (ص) و نور در شهرستان شاهرود مراجعه کرده بودند و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس هوش هیجانی شرینگ، عزت نفس کوپر اسمیت، ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و مقیاس افسردگی بک «BDI» بود. جهت تجزیه تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متعیری (MANOVA) استفاده شد.
تحلیل یافته ها نشان داد که بین زنان افسرده اساسی و عادی در سطوح هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P<).
نتایج این پژوهش حاکی از ارتباط و اهمیت هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در افسردگی است، که می تواند در برنامه های پیشگیرانه و درمانی قابل استفاده باشد.