اثرات جنستین بر پارامترهای اسپرم و میزان نیتریک اکساید سرم در موش های تیمار شده با مورفین

فیتواستروژن غالب در سویا و محصولات مشتق شده از آن ایزوفلاون جنستین می باشد که دارای خواص آنتی اکسیدانی است. مورفین، یک ماده شیمیایی اصلی روان گردان در مواد مخدر است که می تواند تولید رادیکال های آزاد را افزایش دهد و به این دلیل می تواند اثرات منفی بر روند اسپرماتوژنز داشته باشد.

هدف اصلی از این تحقیق این است که آیا جنستین می تواند اثرات محافظت کننده در برابر اثرات مضر مورفین بر روی میزان زنده بودن، تعداد و میزان تحرک اسپرم ها، بافت بیضه و میزان نیتریک اکساید سرم خون و هورمون تستوسترون داشته باشد.

در این مطالعه، دوزهای متفاوت جنستین (0، 1، 2 و3 میلی گرم بر کیلوگرم) و جنستین به همراه مورفین به صورت داخل صفاقی در 30 روز متوالی به 48 موش نر تجویز شد. موش ها به صورت راندوم به 8 گروه (هر گروه 6 موش) تقسیم شدند و پارامترهای اسپرم (میزان زنده بودن، تعداد و میزان تحرک) وزن و بافت شناسی بیضه، میزان هورمون تستوسترون (روش الایزا)، هورمون LH و FSH (ایمونورادیومتری) نیتریک اکساید سرم (روش گریس) مورد آنالیز و مقایسه قرار گرفت.

نتایج نشان داد که تجویز مورفین به صورت معنی داری موجب کاهش میزان هورمون تستوسترون (03/0 نانوگرم/ میلی گرم)، میزان هورمون های LH و FSH، تعداد، میزان زنده بودن (3/ 55%) و تحرک اسپرم ها (1%) وزن بیضه (08/0 گرم) و افزایش میزان نیتریک اکساید سرم در مقایسه با گروه سالین شد(0=p). تجویز جنستین و جنستین به همراه مورفین به صورت معنی داری موجب افزایش تعداد، میزان زنده بودن و تحرک اسپرم ها، قطر لوله های سمنی فروس و میزان هورمون تستوسترون و از طرفی افزایش در میزان نیتریک اکساید سرم در تمامی گروه ها در مقایسه با گروه دریافت کننده مورفین شد (025/0˂p).

به نظر می رسد تجویز جنستین موجب افزایش کیفیت اسپرماتوزوا شده و مانع اثرات مضر مورفین بر روی پارامترهای اسپرم می شود.