نقش گیرنده فاکتور نوروتروفیک مشتق بر سطح اضطراب پس از تجویز حاد مورفین در موش های صحرایی

با توجه به اثرات ضد اضطرابی مورفین حاد، هدف این مطالعه بررسی نقش گیرنده فاکتور نوروتروفیک مشتق (Brain-derived neurotrophic factor، BDNF) در این اثرات بود.
48 راس موش های بزرگ صحرایی نر با نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. ابتدا یک دوز مورفین به میزان 10 میلی گرم بر کیلو گرم به صورت زیر جلدی و بعد از 2 ساعت، ANA12 ( مهارگر گیرنده BDNF/TrkB) به میزان 25/0 و 5/0 میلی گرم بر کیلو گرم به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. سپس 4 ساعت بعد موش ها در ماز بعلاوه ای شکل مرتفع جهت سطح اضطراب مورد ارزیابی قرار گرفتند. موش های گروه کنترل به طور مشابه سالین دریافت نمودند.
یافته ها نشان دادند ANA12 با هر دو دوز در موش هایی که یک دوز سالین دریافت نمودند موجب افزایش مدت زمان ماندن در بازوی باز گردید و در موش هایی که یک دوز مورفین گرفتند موجب کاهش یا افزیش تعداد ورود به بازوی باز و بسته (به ترتیب) گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد که گیرنده BDNF/TrkB می تواند نقش تنظیمی بر تعدیل اثرات ضد اضطرابی مورفین حاد داشته باشد.